Een hersenspinsel over verkeer. Gevaarlijk onderwerp (letterlijk en figuurlijk).
Verkeer.
Het boeit iedereen. Want quasi iedereen is er deelnemer van. Met de werken aan “de brug van den Azijn” hebben we in Schoten geweten wat aanschuiven was. Een kwartier om van bij het begin van mijn straat tot aan mijn thuis te geraken. Ongezien. Frustrerend. Ik parkeerde ’s avonds mijn auto met snoet naar voor, of ik geraakte ’s morgens niet af de oprit. Gelukkig was dit van voorbijgaande aard. Nu mopper ik wat als ik aan de brug sta wanneer die omhoog is. Vooral ’s ochtends….
Snelheid.
Nog zoiets. We hebben straten van 20, 30, 50 en 70 km per uur. Borden en schilderingen geven dit aan. Maar er wordt niet altijd naar geluisterd. Begrijp me niet verkeerd, ik ben ook niet heiliger dan de paus. Ik heb ook al een snelheidsovertreding mogen ontvangen (Alfons Servaislei…). En als ik 1 keer mijn parkeerkaart vergeet te zetten, heb ik het vlaggen! Dus ik let wel op! Maar perfect? Nee, dat ben ik niet. (Mijn kinderen beamen dit). Wanneer in een straat te snel gereden wordt, kijken inwoners naar de gemeente voor een oplossing. Begrijpelijk maar vaak ook ingewikkelder dan gedacht. Door straten enkel richting te maken bijvoorbeeld, ga je (meestal) de snelheid in een straat verhogen. De auto’s die de straat niet meer in kunnen, nemen een andere straat waar het aantal voertuigen dan zal stijgen. Verkeer is als water. Als je ooit een lek in je huis hebt gehad, weet je dat het zijn weg zoekt en vindt! Verhogingen allerlei stelen vaak parkeergelegenheid of genereren geluidshinder (remmen/optrekken) en mogen ook niet zomaar overal geplaatst worden (niet in een bocht).
Soms denk ik: als we nu allemaal eens zouden doen wat we moeten doen… Dan waren die snelheidsremmende maatregelen overbodig of minder nodig. Naïef misschien maar het is toch waar, niet?
"Mijn haag"
In een vorige post sprak ik liefkozend over “mijn haag”. Voor de curieuzeneuzen, die staat in de Sluizenstraat. Toegegeven, het is niet zo een indrukwekkende haag maar ze is aan het groeien. Deze haag staat er om de fietsers die van de fietsbrug komen te beschermen. Vroeger kwamen ze (met een snelheid) vaak de baan over gefietst juist beneden aan de fietsbrug. En ook juist achter een bocht (als je vanuit de Villerslei komt). Gevaarlijk. Nu worden ze omgeleid (door de haag) naar het eerstkomende zebrapad. Waar ze moeten afstappen als men van de voorrangsregel wil genieten (dat is nog niet altijd even duidelijk…maar we maken stappen vooruit). We hebben even moeten wachten op die haag… Ze staat namelijk op grond van het Agentschap Water. Zij moesten toelating geven, de bootbewoners, advies via de verkeerscommissie, en dan wachten op het plantseizoen. Het was een “dure” haag in geduld.
Een tijdje geleden kwam ik uit de bocht.
Een jong gezin met twee kindjes stak de straat over.
Ter hoogte van de fietsbrug.
Niet via het zebrapad.
De vader tilde zijn ukjes op en zette ze over de haag.
Ik was in schok.
Sluitend worden maatregelen pas als iedereen ze volgt.